Wystawa wyznacza nowy nurt w muzealnictwie polskim i wpisuje się w projekt Muzeum Śląskiego, którego głównym celem jest umożliwienie dostępu do europejskiego dziedzictwa kulturowego osobom z różnorodnymi deficytami poznawczymi (szczególnie osobom niewidzącym i niedowidzącym). Zarówno osoby niewidome, jak i osoby widzące będą mogły poznać kopie wybitnych dzieł sztuki antycznej, renesansu i modele architektoniczne. Eksponaty będą pretekstem do zaznajomienia polskiej publiczności z metodą poznawania sztuki przez dotyk, budowania zrozumienia i akceptacji dla tej formy kontaktu ze sztuką, kontaktu pośrednio łamiącego stereotyp muzeum jako miejsca, w którym dotykanie obiektów jest zakazane.

Ekspozycja jest kontynuacją prac Muzeum Śląskiego polegających na uczynieniu z muzeum miejsca przyjaznego dla osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem osób niewidzących i niedowidzących. W Muzeum Śląskim funkcjonuje pierwsza w Polsce stała trasa zwiedzania galerii malarstwa dla osób z dysfunkcją wzroku otwarta w październiku 2010 roku. „Piękno dotyku" to projekt, który posiada także charakter innowacyjny dla środowiska muzealników polskich, wskazując na konieczność otwierania się muzeów na grupy odbiorców dotychczas wykluczonych i poszerzania kontekstu poznawczego sztuki.

Projekt, który został przygotowany w ramach obchodów 150 rocznicy zjednoczenia Włoch, podkreśla tak mocno zaznaczony w przedsięwzięciu aspekt współpracy Polski i Włoch, dzięki partnerstwu Państwowego Muzeum Dotyku im. Homera w Ankonie oraz Włoskiego Instytutu Kultury w Krakowie.

W ramach ekspozycji pokazane zostaną kopie najsłynniejszych rzeźb doby antyku, sztuki hellenistycznej oraz reprezentujące tradycję rzeźby renesansowej tworzące uniwersalny dyskurs na temat sztuki europejskiej. Odrębne miejsce zajmą kopie rzeźb Michała Anioła, począwszy od Piety, aż po Pietę Rondanini.

Część wystawy będzie prezentować historię architektury. Złożą się na nią modele architektoniczne takich dzieł jak Panteon czy katedra Santa Maria del Fiore przybliżające ewolucję przekryć kopułowych w architekturze europejskiej.

Ogromny walor edukacyjny ekspozycji pozwolił stworzyć specjalnie opracowany na jej potrzeby program edukacyjny z historii sztuki. Podczas warsztatów muzealnych młodzież będzie miała okazję poznać ewolucję pojęcia piękna i sposoby przedstawiania emocji w sztuce czy status kobiet i mężczyzn w epoce starożytnej i nowożytnej. Po raz pierwszy uczestnicy warsztatów nie usłyszą słów „Nie dotykać!", kiedy będą pracować z eksponatami, dźwiękami i zapachami. 

Wystawie towarzyszyć będzie konferencja międzynarodowa, która odbędzie się 13 października 2011 r. Podczas spotkania praktycy i teoretycy programów adresowanych do osób niepełnosprawnych będą prowadzić rozważania na temat ograniczeń w naszym odbiorze sztuki. Omówione zostaną również dobre praktyki z dziedziny edukacji i projektów muzealnych adresowanych do osób niepełnosprawnych. W konferencji wezmą udział eksperci z Włoch i Polski - historycy sztuki, muzealnicy i tyflopedagodzy. Przedstawione zostaną uwarunkowania efektywnej edukacji estetycznej i artystycznej osób niewidomych oraz autorskie, innowacyjne rozwiązania wypracowane przez ośrodki krajowe i zagraniczne. Uzupełnieniem części teoretycznej będą warsztaty, podczas których uczestnicy będą mieli okazję przetestować i omówić z prowadzącymi ćwiczenia proponowane podczas lekcji muzealnych.